Największy kompozytor tej epoki pisze operę "Kepler" o żagańskim astronomie!

Powstaje opera największego obecnego kompozytora naszych czasów, Filipa Glassa, o żagańskim astronomie Johannesie Keplerze (1571- 1630). Kepler to wynalazca przecinka w ułamkach dziesiętnych, trzech praw, jakimi rządzą się ruchy planet Układu Słonecznego.

Jako że Filip (Philips) Glass tworzy arcydzieła, wiele możemy się spodziewać po kolejnym dziele tego 72-letniego kompozytora. Ukaże się ono w operze w Linzu (Austria) we wrześniu tego roku. I pomyśleć że na zamku w Żaganiu filharmonia zielonogórska miała ongiś swoją operę kameralną!....

Oto największe dzieła operowe oraz symfonie Filipa Glassa:














Oto fragment opisu ostatnich lat życia Johannesa Keplera w Żaganiu:

„U Ferdynanda właściwie nic poza obietnicami nie uzyskał, ale spotkał na królewskim dworze Albrechta von Wallensteina, będącego u szczytu sławy wodza wojsk cesarskich, który jako rekompensatę za niewypłacony żołd otrzymał w tymże roku księstwo żagańskie. Wallenstein, mający bardzo dobre zdanie o astrologicznych umiejętnościach Keplera, zaproponował mu u siebie służbę. W ten oto sposób Kepler pojawił się w Żaganiu w lipcu 1628, niecały rok po wydaniu Tablic rudolfińskich.

Jednym ze sposobów uzyskania wymiernych korzyści z obliczenia Tablic rudolfińskich było zestawianie na ich podstawie i wydawanie efemeryd na najbliższe lata, zawierających dane przydatne na przykład astrologom i informujących o najciekawszych zjawiskach astronomicznych. Tak też Kepler czynił w Żaganiu, współpracując z Jacobem Bartschem z niedalekiego Lubania (w 1630 roku Bartsch został zięciem Keplera, poślubiając jego córkę Zuzannę). (…)To właśnie w tej sprawie Kepler wyruszył 8 października 1630 roku z Żagania do Ratyzbony, gdzie zaczął właśnie obradować kongres elektorów. Zapewniono go, że będzie mógł przedstawić swe sprawy 11 listopada przed obliczem cesarza. Podróżował konno przez Lipsk oraz Norymbergę i dotarł do Ratyzbony 2 listopada. Ciężko przeziębiony, zaległ w łóżku. Zmarł dwa tygodnie później, 15 listopada 1630 roku.

(wg: Jarosław Włodarczyk, „Księga, która uczyniła Keplera sławnym”, on-line: http://www.wiw.pl/nowinki/astronomia/200112/20011227-001.asp )