Wycinka przedwojennego 87- hektarowego Parku Miejskiego. Fotografie wycinki lasów świerkowych.

Fot. Przedwojenny kompleks parkowy zdewastowano, wycinając dla pieniędzy za drewno nie tylko nasadzone tutaj gatunki rzadszych drzew liściastych (te wycina się nadal), ale nawet- najprawdopodobniej sztucznie nasadzone- cenne lasy drzew takich jak świerki, i zastępując je nasadzeniami sosen etc. Spacerując po tym lesie można obejrzeć dopiero co wycięty las świerkowy na szczycie jednego ze wzgórz przeciętego obwodnicą. Zdjęcia wyciętego drewna świerkowego- poniżej.

W Zielonej Górze trwa debata o miejscowych górach (przed wojną zwanymi Meiseberge), lub wzgórzach (Piastenhoehe) we wschodniej części tego kompleksu, jak i Lesie Piastowskim. Istniejący tutaj park w większości już zlikwidowano polityką władz państwowych, które przeznaczyły park na cele zwykłej gospodarki leśnej. Trwa wycinka drzew liściastych i tworzenie tutaj "lasu zwykłych sosen", choć ongiś - wcale tak nie było. Socwiecze utopii totalitarnych zniszczyło te tereny.

Kompozycja założonego w tym miejscu w latach 20-tych XX wieku przez Städtische Gesellschaft für Landwirtschaftliche Kultur (Miejskie Towarzystwo Kultury Uprawnej, towarzystwo założylo miasto wraz z największymi przedsiębiorstwami miasta) parku podporządkowana była "kształtowaniu widoków oraz kameralnych wnętrz. "Towarzystwo było w istocie spółką prawa handlowego i jego kapitał zakładowy wynosił 1 mln marek. Udziałowcami byli miasto Zielona Góra (wniosło kapitał 437.500 marek) oraz największe zielonogórskie firmy".[1] Krajobraz miał z założenia sprawiać wrażenie naturalności" [1]. Pierwsze prace podjęto pod mottem "Zielona Góra musi pozostać zieloną górą!" „Zielona Góra – Grünberg – muss ein grüner Berg bleiben“. Na same ogrody parkowe przeznaczono aż 87 hektarów powierzchni. Kluczowym elementem był ogród botaniczny zaprojektowany przez emerytowanego dyrektora ogrodu botanicznego z Wrocławia, prof. Rickhebena. W jego cieplarniach hodowano egzotyczne rośliny- np. palmy, figi, opuncje, drzwa cytrusowe. Zniszczono je po wojnie, a resztki szklarni- w latach 90-tych XX wieku i w pocz. XXI wieku- czyszcząc teren pod budowę osiedla mieszkaniowego. 

Teren ogrodów, wg [1]

Ogród Kamienny, wg fotoposlska.eu

"Nie było żadnej sztucznej granicy między otaczającymi go terenami" [1]. Autorem był planista znany z koncepcji miast- ogrodów, prof. Herman Jensen z Technische Hochschule w Berlinie [1]. Przy wieży widokowej na Kosowej Górze (dawniej Meiseberge) zbudowano restaurację, dziś zlikwidowaną. Cały kompleks parku miejskiego przeznaczono po II wojnie św. dla okresowej wycinki drzew w ramach zwykłej gospodarki leśnej. 

Zniszczono znajdujące się tutaj restauracje, punkty widokowe i wieże widokowe zamknięto dla zwiedzających, czyniąc niemożliwym nawet oglądanie widoków.

1910 , Restauracja /nieistniejąca / obok wieży Bismarcka, cc fotopolska

Góry te w poprzek wzniesień ma przeciąć obwodnica drogowa (już druga, po obwodnicu zachodniej, przecinająca wzgórza) niszcząc niepowtarzalny krajobrazowo las w Zielonej Górze. Jest to miejsce relaksu, spokoju i ostoja dla wielu mieszkańców. Obwodnicę można przeprowadzić w innym miejscu nie degradując w tym lesie wielu szlaków turystycznych, ścieżek rowerowych, spacerowych, konnych i do biegania (również na nartach). O urokach Lasu Piastowskiego wspomina m.in. mistrzyni sportowa Maja Włoszczowska w swojej książce. Las Piastowski to miejsce wielu zawodów MTB w kolarstwie górskim, zawodów biegowych i Ogólnopolskiego Biegu Piastów na nartach.

(opr. Sky Piastowskie ze zmianami redakcji)

1920 , Park miejski na Górkach Piastowskich (Piastenhoehe), cc fotopolska

[1] wg ogrod.uz.zgora.pl

1939 , Widok z tarasu nieistniejącej już restauracji.cc fotopolska

Lata 1910-1913 , W ogródku piwnym przed restauracją "Piastenhöhe" w Zielonej Górze, cc fotopolska.eu

1913 , Nieistniejąca restauracja Augusthöhe w Parku Piastowskim dawniej Stadpark.

1915 , Nieistniejąca restauracja Augusthöhe w Parku Piastowskim dawniej Stadpark.

Widok z gór lub wzgórz przed ich zniszczeniem w II połowie XX wieku- okolice ul. Strzeleckiej.

Lata 1900-1929 , Restauracja Piastenhöhe w Zielonej Górze.

 

Lata 1933-1939 , Zielona Góra - Fürstenhöhe (najprawdopodobniej zmiana nazwy w okresie narodowego socjalizmu), cc fotopolska.eu

Miejsce nieznane

wg google images, fotopolska.eu, opr. A. Fularz